Το σημαντικό το ξέρετε ήδη.

Μάθετε τα υπόλοιπα μαζί μας.

Εσπέραι

Δεν είναι ωραία τα νεράντζια στους δρόμους της Αθήνας κάθε χειμώνα; Αν και, εδώ που τα λέμε, σπάνια τα θυμάμαι χωρίς καρπούς.

Ουψ! Συγγνώμη. Αυτό είναι μανταρίνι.

Παιδάκι μου;!

Όντως δεν κατάλαβες το καλοκαίρι σου :-(

<edited κατόπιν παροτρύνσεως>

Καθημερινά δράματα

Σήμερα έχει λαϊκή. Ο φούρνος είναι πάνω στο δρόμο που γίνεται η λαϊκή. Αυτός ο φούρνος κάνει τα καλύτερα κουλουράκια της περιοχής. Τρελαίνομαι για κουλουράκια κι είπα να ξαναπάρω στο δρόμο απ’τη δουλειά. Είχε πολλά αμάξια σταθμευμένα παντού και, έτσι, δεν μπόρεσα να παρκάρω κι εγώ. Τελικά δεν πήρα κουλουράκια. Θα πάω αργότερα, αλλά ήταν μια καλή ευκαιρία μιας και ο φούρνος είναι στο δρόμο απ’τη δουλειά για το σπίτι.

Et voici les resultats du vote métropolitain

Metropolis news weekend, σελίς 33.

http://issuu.com/metropolisnews/docs/metropolis_weekend_33/32

Λιλίκα

Μαρή Λιλίκα, έβγα μαρή ξανά απ’ την κοσμάρα σου την ψεματιάρα
και τα ναρκωτικά στα χέρια σου τα είδα, ε;!
Μπορείς κι έτσι να αναπνεύσεις
μα πράμα πια δεν κατάλαβες τόσον καιρό;

Σε κάθε στραβοπερπάτημά σου,
κάθε πόλη και κάθε -ας την πούμε- σκέψη σου
θα’μαι η ξεναγός σου
Σε κάθε δρόμο και κάθε σκηνή που κάμεις
κάθε μέρος που μάς πρήζεις ότι δεν έχεις πάει,
έννοια σου και δεν πήρα τζάμπα το πτυχίο της ξεναγού

Λιλίκα, ξέρεις, υπάρχουν και τα τρελοκομεία
κάθε τρελός κι η μοίρα του
δεν είν’ τα ράσα που κάνουν τον παπά
διώξ’ την κωλομέδουσα απ’την κεφάλα σου πια

Λιλίκα, θα τήνε βρούμε τη λύση ρε μανάρι
χώσε τους φόβους σου ξανά πίσω
και δες τον εαυτό σου στον καθρέφτη να δεις τι σκιάχτρο που’γινες
ούτε ο jirashimosu δηλαδή δεν έχει περιγράψει τόσο λευκό

Έλεος, δηλαδή, Λιλίκα!

Οι AaRON, πριν εξαφανιστούν, φρόντισαν να μάς προμηθεύσουν με μουσική και βίντεο για σκέψη. Κι ο jirashimosu με τη γνώση.

Λευκές νύχτες

Νατάσα Μποφίλιου

Κάποιες από τις μικρότερες νύχτες του χρόνου βρίσκουν τη Νατάσα Μποφίλιου και την παρέα της, το Θέμη Καραμουρατίδη και το Γεράσιμο Ευαγγελάτο, να κρύβουν το γκρίζο της Αθήνας πίσω από γνώριμες πια μελωδίες. Για τις 24/6, οπότε 2500 φίλοι της Νατάσας την απόλαυσαν στην Τεχνόπολη σε μία φαντασμαγορική συναυλία, οι φωτογραφίες μιλάνε από μόνες τους. Ακολουθεί το Αττικό Άλσος απόψε, Πέμπτη 9/7, ενώ στις 22/7 η σκυτάλη δίνεται στις Μοίρες Ηρακλείου, στις 5/9 στην Παραλία Αγίου Νικολάου Αρτέμιδος και στις 14/9 στο Ίλιον. Εκτός των τραγουδιών της με τον αυθεντικά ευθύ στίχο, η Νατάσα Μποφίλιου ερμηνεύει σειρά τραγουδιών από το ελληνικό και διεθνές ρεπερτόριο με το μοναδικό συνδυασμό γλυκύτητας και τσαμπουκά στη φωνή.

Η νέα σεζόν δεν θα αφήσει κανέναν να πλήξει. Τα live της Νατάσας στο Σταυρό του Νότου, κάτι τελείως νέο και δυναμικό, λίγα μόνο θα έχουν να κάνουν με οτιδήποτε έχει παρουσιάσει η Νατάσα έως τώρα. Παράλληλα, ετοιμάζεται το νέο της cd, που θα κυκλοφορήσει την προσεχή άνοιξη. Κι όποιος δεν είναι για μεγάλες περιπέτειες, το σεβόμαστε. Παρ’ όλα αυτά, ο Γεράσιμος, ο Θέμης κι η Νατάσα μας προ(σ)καλούν…

Μαραίνοντας χασμωδίες

Έκθλιψη του έψιλον, δάσυνση του ταυ. Ούτως, σώματα δύο έσσονται εις σάρκαν μίαν. Πέντε ημέρες. Λίαν δασείες.

Ανομοίωση του θήτα στο ψιλό ταυ. Τρίχες, σε τίποτα όμοιες. Τόσο δασείες όσο και στιλπνές.

Κράση του διφθόγγου ‘αι’ με το αρχικό φωνήεν ‘α’. Καγαθός. Κορωνίδα στο κεφάλι της γυναικός του.

Αφομοίωση. Είτε απλή, είτε με περαιτέρω απλοποίηση δύο όμοιων συμφώνων. Έστειλα. Στην Πελοπόννησο.

Δεν κράτησε παραπάνω. Ούτε ο χαρακτηρισμός. Άλλωστε η ηλικία δεν το επέτρεπε. Έφυγε ως δεύτερο πακέτο. Και δεν ξαναγύρισε μετά το πενθήμερο.

Όταν η Γιώτα γνώρισε τον Everhard

Από σόι. Καλό. Με τα 日本語 της και το 三味線 της, η Γιώτα δεν είχε λόγο να ανησυχεί για το μέλλον της. Άλλωστε, τής το είχαν τάξει κι οι Illuminati. Θα πήγαινε καλά.

Το λες-δεν το λες σόι. Αδιάφορο. Σπίρτο, ο Everhard χαρακτηριζόταν από τη διάθεση για άμεση εξυπηρέτηση ανά πάσα στιγμή. Τις γλώσσες του, κι άλλες.

Γνωρίστηκαν νωρίς. Τότε, όντως, ήταν νωρίς. Και οι δύο τα ήθελαν όλα. Άλλωστε ο κτήτορας στο γυμνάσιο τίποτα. Μέχρι που το τίποτα έγινε τπτ και το όλα έγινε olo. Η Γιώτα πουλήθηκε. Με τον καιρό ξεχάστηκαν. Λησμονήθηκαν. Αλλά ποτέ δεν πλήγωσαν, ούτε πληγώθηκαν. Άλλωστε, η Γιώτα είχε δρόμο μπροστά της.

Οδοιπορικό στην καθ’ημάς (Μέση) Ανατολή (μέρος Ι)

Ahlan wa salan! «Καλωσήλθατε» σε αυτή την απίστευτα φιλόξενη γωνιά του κόσμου. Όχι τόσο στα ΗΑΕ, δηλαδή, αλλά στην Ιορδανία και τη Συρία. Από τους 12-15 βαθμούς του Αμστελόδαμου στους >30C της Δουμβάης τα ξημερώματα και, από εκεί, στην ομορφιά. Όσοι πιστοί, ακολουθήστε:
Αν δεν μού έλεγαν πού είναι αυτό το τοπίο, θα ψήφιζα πως είναι στην Κρήτη. Η μικρή πόλη της Ατζλούν, λοιπόν, στην άκρως μεσογειακή ΒΔ Ιορδανία:

Η βλάστηση στους γύρω λόφους, βοηθούντος και του υψομέτρου, παραπέμπει στην -κοντινή- Μεσόγειο:

Στη γειτονική Γέρασσα, ο ήλιος χτυπάει ακόμα τα μάρμαρα.

και, κάπου εκεί, το νέο συναντάει το παλιό:

Η ζέστη δεν είναι μεν έντονη στο Αμμάν, αλλά η έκθεση στον ήλιο δεν είναι ό,τι καλύτερο το μεσημέρι. Ρωτήστε και τον κ. Σβέρκο:

Στο φόντο, το πάντα χαοτικό «downtown» (sic!) Αμμάν:

Το υπόλοιπο 80% της χώρας, η έρημος ουσιαστικά, σε καλούσε. Τι να σού πει κι η Ολλανδία με τα 1, 2, άντε 7 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας; Αφήνουμε πίσω το μεσογειακό τοπίο των 800 μέτρων και κατηφορίζουμε κάτι παραπάνω από 1200μ -υψομετρικά- για την κοιλάδα του Ιορδάνη και τη Νεκρά Θάλασσα. Ο δρόμος δικός μας:

Άφιξη στον Ιορδάνη. Αριστερά η Παλαιστίνη (με τις ισραηλινές σημαίες παρούσες σε κάθε κτίριο):

Ανασκαφές στο σημείο όπου βαφτίστηκε ο Ιησούς σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, στη Βηθανία «πέρα του Ιορδάνη»:

Άφιξη στη Νεκρά Θάλασσα και το νερό αποθέτει το περιεχόμενό του σε κάθε ευκαιρία:

Το μόνο πράγμα που μπορεί να κολυμπήσει στη Νεκρά Θάλασσα είναι κάποιοι χαζοχαρούμενοι τουρίστες *grin*, ενώ πας επίδοξος αυτόχειρας πρέπει να είναι εφοδιασμένος με γαϊδουρινή υπομονή. Και να θες, δεν βουλιάζεις. Κολυμπώντας με φόντο την Παλαιστίνη:

Η νηνεμία επιτρέπει στις ιορδανικές ακτές να αντικατοπτρίζονται:

Σύντομα, η συνέχεια.